Değmezmiş kimse için ağlamaya
Kendini harap edip dağlamaya
Hayatın girdabında boğulmaya
Düşünceler içinde dağılmaya
Pervane gibi dönmeyi bilmeden
Anlamaz aşkı nár olup ölmeyen
Yüreğinde sızı aşk ağrısı çekmeyen
Hasret nedir özlem nedir bilmeyen
Hayat bu kadar güzelken
Değermi çekip gitmeye
İki elimi yana düşürmeye
Hayallerimi öldürmeye
Anıları mezara gömmeye
Bilmez insan beraber yürümeyi
Yoklukta bir olup güçlenmeyi
Dertleri arkaya atıp gülmeyi
Sevda yolunda sahiplenmeyi
Ayrılık denen rüzgar esmiş
Mesafe uzamış kavuşmak vuslata kalmiş