belki tutunacak bir dal arar,bulamaz;hüsranla yağar bulutlar..
nefret duygusundan arınmış,kopartılmış bir gül gibi temizdir yüzü
işte onun duruşunda var bir gizem,yalan olmaz hakikidir hüznü
acılarda pişmiş bir yürek gibi olgundur bakışları,
keder ile sıralanmış kelimelerin saflanmış nakışları
belki muhtacım çaresizim;bir elden ,bir koldan acizim
eşrefi mahlukattır adım,işte yaradan katında nacizim
herşeye rağmen gecelerde sensizliği yordum
olmayan sabahlara hep hüsranı sordum..
bitmeyen duamdan ,el açıp seni dilendim
gel gitme diye diye,seni istedimm
YALNIZLIĞIN..TEK AYAK ÜSTÜNDE DURDUĞU ZAMAN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder