19 Şubat, 2011

benim korkum ölüm değil



Gecen gun senin yaninda aklima ölümüm geldi
Sensizlik bir mizrak gibi saplandi kalbime
son ani hatirladim, o seni koyup gidisimi
Ilk defa bu kadar uzuldum dunyaya geldigime
Olum! kacinilmaz sonuc o soguk kelime



Bir gun ucuz bir fahise gibi koynuma girecek
Yuzumde gezinecek pis ve igrenc elleri
Korkudan buyumus gozlerimde hayaller can verecek
Biliyorum uzuleceksin, ama bir gercek


Bir yerde sevismek gibi, bir yerde yasamak kadar
Ne hazin sicakligimizin bizi terketmesi
Ve yuzuze birbiri ardinca kapanan kapilar
Ergec uzanir bir el son kampanyayi calar
Anlariz kacinilmaz anin geldigini

Birdeb bir bir bomba dusmus gibi aynalar, camlar kirilir
Insan arar da bir turlu bulamaz guzelligini.
Kimse benim kadar bilemez olumun rezilligini
Seni koyup gitmenin huznunu ben anlarim

Cünkü ben sende buldum kendimi, sende sevdim
Senin yaninda seninle degerlendi zamanlarim
Ne aci gun kadehlerin bos kalmasi, sarkilarin yarim
Mevsimlerin birbiri ardinca bir anda bitivermesi

Ansizin toprakla dolmasi gozlerimizin
Kanimiza o cirkin böceklerin girmesi
Kim bilir ölüm belki de bir cilenin sona ermesi
Belki güzeldir, su sefil dünyaya bos gözle bakmak
Ne care ki sen varsin, o dünyada sen varsin
BENİM KORKUM ÖLÜM DEĞİL.."SENİ"..YALNIZ BIRAKMAKK

Hiç yorum yok: